Retro en een beetje zot

Waarschijnlijk hebt u het al gemerkt, maar ik ben nogal zot van retro. En dus ook hiervan.

Laatst vond ik in de bib een oudere Burda (4/2009) waarin een vrij 60-ies-achtig rokje stond.

Ik zag daar onmiddellijk een model in voor mijn retro-blauwe stof die ik meebracht van Ikea en 2 mooi rode knopen die hier al een tijdje in de schatkist lagen te wachten op het geschikte kledingstuk.

Vol goede moed begon ik eraan, maar halverwege sloeg de twijfel toe: die doorgestikte naden, het model, de stof, ... ik zag het precies niet goed komen. Bijna smeet ik het halfafgewerkte rokje aan de kant, maar een paar dagen erna deed ik toch terug verder. In plaats van 4 knopen, zoals de Burda voorschrijft, gebruikte ik er maar 2 en werkte ik de bovenrand van de zakjes af met biais. Nog steeds in de twijfel-mood kon ik ook niet kiezen tussen rode of witte knopen en biais.

Maar toen ik het rokje na het omzomen aantrok, maakte mijn hart een sprongetje. En mijn hart niet alleen ...

Het model viel na het omzomen opeens wel goed mee en 2 in de solden gekochte topjes bleken er ook nog eens de 'perfect match' mee te zijn! Gek toch hoe een stuk waarover je twijfelt tijdens het maken het favoriete stuk van de kleerkast wordt. Hier volgen alleszins nog versies van!