Een beetje reklaam

... voor een nieuwe blog van een vriendin. Zeker een bezoekje waard!

Het achtergestelde wikkelkleed

Al weken ziet u hier rechts dat ik "naarstig" aan het voortstikken was aan een wikkeljurk (Burda 2/2007). Dus ja, zo naarstig was ik nu ook weer niet. Integendeel, het wikkelkleed werd talloze keren aan de kant geschoven voor een ander project.

Bovendien blijk ik niet dezelfde maten te hebben als een deutsche Fraulein waardoor ik toch wel wat aanpaswerk had, vooral aan de schouders die veels te breed waren en in combinatie met de rimpels een wel heel nadrukkelijk pof-effect hadden; allez, eerder een 'ontp(l)of' effect dus :-)

Maar kom, het is af.



Met excuses voor de slecht ingestreken en verfrommelde plooien

Zij het dan wel in een iets gewijzigde versie (om de één of andere reden kan ik mij nooit aan het voorgeschreven model houden). Normaal gesproken komt het wikkelkleed met een lint in de taille, maar dat zag ik niet zo graag bij mezelf. Ik besloot er dus 2 knopen aan te zetten om de boel toe te houden. Handig en snel, ware het niet dat mijn volautomatisch-knoopsgaten-naaiende naaimachine geen zo'n grote knoopsgaten kon maken. Dan maar 2 kleinere knoopjes aangezet aan de binnenkant en de grote knopen er aan de buitenkant opgenaaid op dezelfde plaats.

Het stofje is Erin McMorris Summersault Pinwheel in Midnight en hoewel ik er meteen weg van was, weet ik niet goed of ik dit nu mooi vind in een wikkelkleedje of niet.

En nu dit project eindelijk van de baan is, kan ik met een gerust gemoed aan het volgende beginnen :-)

Boekentas

Het zat al een tijdje in mijn hoofd, het idee om een boekentas te maken voor Imaani, die in september naar de 3e kleuterklas gaat. En na het zien van dit, dit en dit was ik er helemaal zeker van dat het er van zou komen.

En dit weekend was het zover... Met de naaimachine in den hof en genietend van het zonnetje werd al het denkwerk (zie verder) omgezet in een boekentas voor dochterlief.

En dit gezichtje is waar je het allemaal voor doet...

Wat voorafging...

Er werd gezocht en gevonden:

- een patroon als vertrekpunt: dat kreeg ik via haar en haar. Bedankt ook Nele voor de extra tips :-)
- 2 leuke stofjes (een zeer fijne madam en super service!)
- boekentasslotjes: bij de schoenmaker, maar ook hier vond ik achteraf
- metalen gespjes  & tassenband (ik nam wel elastiek omdat ze niet het juiste kleur tassenband hadden): bij de plaatselijke 'naaigeriefwinkel'

En er werd gedacht, heel veel gedacht:

- hoe ik de boekentas stevig moest maken, want ik gebruikte gewone katoenen stofjes: ik naaide tegen de buitenstof een stuk jeans, van die harde die ik vorig jaar kocht op stoffenspektakel. De binnenstof verstevigde ik met Vlieseline H200. Om het nog iets steviger te maken stak ik op de bodem en aan de voorkant (achter de zak) tussen buiten- en binnenstof nog een soort van dunne plastiek, qua structuur vergelijkbaar met karton.

- hoe ik de boekentas waterdicht moest maken: ik las bij haar over strijkvinyl, ik las over toile-cirée (maar vooral ook over tegenstribbelende naaimachines op toile cirée), ik googelde nog wat verder en vond tenslotte dit. Echt waar een mirakelding! Ik waste mijn stof ermee en zowaar: het water blijft er gewoon in druppels op liggen en loopt er gewoon af. Omdat ik het ook eerst niet kon geloven vind ik dat ge dit met eigen ogen moet zien...

- welke soort zak(jes) ik erop wou: ik maakte uiteindelijk een zakje na van een handtas van mij; in het Engels noemen ze dat een bellow pocket zo leerde ik en het lukte wonderwel. Veel plaats en nog mooi ook vind ik.

- hoe ik de riemen zacht en stevig moest maken: ik gebruikte fleece-achtige vlieseline (H640) aan beide kanten.

- hoe ik de riempjes verstelbaar kon maken: naar het voorbeeld van een bestaand boekentasje.

- hoe ik er een 'naamhoudertje' (of hoe moet je dat noemen) kon in krijgen: ik bestudeerde aandachtig een voorbeeld en knipte een plastieken zakje van de dochters in frut. Ik borduurde dan een lapje voeringsstof met haar naam en stak dat er voorlopig in. Het is open aan de zijkant, dus ik kan nog wisselen.

Nu nog wat bijpassende ritstasjes om de koeken in weg te steken en ze is er klaar voor.

Het broeksje

Mijn dochters zijn smalle mademoisellekes met smalle poepekes en nogal lange benen. Niet echt een plezier om broeken voor te kopen dus. Gelukkig dragen ze graag rokjes en kleedjes (allez, de oudste toch, de jongste heeft daar nog niet zoveel over te zeggen).

Maar af en toe (en zeker deze zomer) heeft een mens al eens een broek van doen. Behalve één van mijn eerste naaisels, de sailorpants van Oliver & S, had ik me nog aan geen broekjes gewaagd. Niet dat dat zo verkeerd liep, maar ik was gewoon wat bang om eraan te beginnen want een broek, dat moet goed zitten. En ik vond ook niet echt een tof model... tot ik in een oudere Knippie een broekje vond met leuke zakjes en details.

Gezien de lichaamsbouw van de meisjes en de maten van Knippie niet echt een goeie match zijn, tekende ik het model van een goed passende jeans over op de patroondelen.

Na heel wat 'stik-pas-torn los-herstik-en pas opnieuw' kwam ik echter tot een goed passend model voor Mona. Hoera!

Stofje is okergele jeansstof van in Den Beer. Patroon: Knippie 5/2009.

En in combinatie met dit truitje, moet ik spontaan aan Abba denken :-)

Ik ging vandaag alvast wat bijpassende truitjes halen want dat broekje zal hier wel veel gedragen worden ...

Uiteraard was het feit dat Mona niet mee was naar de winkel en ze ze dus eens moest passen de enige reden waarom ze ze eens allemaal aandeed ;-)

Mijn broekjes-angst is overwonnen :-) Ik ga nu werken aan een passend model voor Imaani en eens ik beide aangepaste patroontjes heb, zullen hier wel wat broekjes geproduceerd worden.

Iets nieuws onder de zon?

Misschien wist u dit allang, misschien maakt u nu een vreugdedansje voor uw computer net als ik toen ik gisteren op zoek ging naar mooie tricot en dit vond ...

Je vindt deze dessins in jersey, interlock en/of spons bij volgende online shops in Scandinavië (collages van boven naar beneden):

Cetho designs

JNY designs

Kameleon design

En dit is ook nog een leuke.

Ik zie hier de dekentjes, t-shirts, slabben, pyama's, ... al voorbij passeren in de schoonste stofkes. Zeg, zouden we geen groepsaankoop overwegen?

Het niet echt rimpelloze rimpelrokje

Na ons reisje van 2 weken geleden en enkele zeer leuke uitstapjes vorige week kroop ik vandaag terug met veel goesting en ongeduld achter mijn naaimachine. Voor het verlof knipte ik de stof voor een rimpelrokje, dat toen jammergenoeg niet meer af geraakte. Maar vandaag kwam het er dan toch eindelijk van.

Ik zag een supermooie versie met brede tailleband bij haar en besloot ook zoiets te maken. Met deze handleiding op het scherm en vol goede moed begon ik eraan, maar helaas verliep het naaien van het rimpelrokje niet echt rimpelloos. Precies of ik was het verleerd in die 2 weken! De wet van Murphy op een rijtje, mét enkele foto's met het keiharde bewijs:

- Ik knipte 2 stukken tailleband, binnen en buiten. Allez, dat dacht ik. Bleek dat ik 2 keer een halve tailleband knipte! Waar zaten mijn gedachten! Ik had niet voldoende stof om nog eens 2 nieuwe in 1 stuk te knippen en knipte dus 1 nieuwe in 1 stuk en naaide de 2 delen die ik had aan elkaar.

- Ik naaide mijn label op de tailleband, maar stelde toen vast dat het midden op mijn stiksel voor de tunnel voor de elastiek lag --> label en stiksel voor tunnel terug lostornen.

- Bij het passen bleek dat het rokje maar juist gepast van breedte was, want ja, doordat ik de tailleband aan elkaar moest naaien verloor ik een dikke cm. Iets hoger dragen is de oplossing, maar daardoor komt de toch al te hoog geknipte tailleband nu wel heel hoog zoals u hieronder kunt zien...

- Ik stak een gewone rits in, maar zag toen dat het kleur van de rits eigenlijk niet echt mooi paste bij het rokje, waarna ik de rits er dus terug uithaalde en er een blinde rits in stak volgens haar methode, wat overigens wel deftig gelukt is.

- Toen ik nog 20 cm van de zoom van de buitenrok moest naaien, bleek mijn spoel op en tot overmaat van ramp ook mijn volledige klosje garen. Alles terug lostornen dus, want ah ja, ik had natuurlijk datzelfde kleur garen niet meer.

- In alle consternatie vergat ik dan ook van kleur te veranderen voor mijn voeringrokje, waardoor dat nu ook donkerblauw op bleekblauw is, maar dat trek ik mij niet meer aan, want a) dat ziet toch niemand en b) na 6 uur zwoegen op een 'eenvoudig' rimpelrokje ontbrak me de moed om ook dit nog eens los te tornen.

- Bij het doorstikken blijk ik toch niet zo nauwkeurig op 1 cm genaaid te hebben bij het aan elkaar zetten van tailleband en rokdeel, waardoor aan de binnenkant het stiksel niet overal mooi enkele mm's boven de tailleband komt, maar om bovenvermelde redenen trek ik mij ook dat niet aan, nah!

Gelukkig heb ik een model dat de aandacht van al die kleine onnauwkeurigheden afleidt...

Volgende keer vlotter denk ik dan maar...

Voor curieuzeneuzen

Ik weet niet of u dat ook hebt, maar ik kijk graag eens binnen in anderen hun naaikamer (bijvoorbeeld hier, hier of hier). En daarom laat ik u even binnen gluren in de mijne.

Tot voor enkele weken had ik geen naaikamer en sleurde ik machine en toebehoren ettelijke keren per week van de bureau naar de woonkamer en terug. Alhoewel, dat 'terug' moet u niet te letterlijk nemen. Meer dan eens bleef het ding gewoon staan op de keukentafel, weggeschoven samen met het halfafgewerkte kledingstuk, schaar, patroondelen, garen, spoelen, linten, spelden, ... Afin ja, de hele reutemeteut in feite. Denk daar dan nog eens een strijkplank in het midden van de kamer en speelgoed van 2 pagadders bij en ja, u begrijpt wel dat het, euh... nogal 'vol' was laat ons zeggen.

Omdat we geen extra kamer beschikbaar hadden, dacht ik dat een eigen naaiplekje er niet inzat. Tot ik bedacht dat we ons bureautje, tot dan toe een klein kamertje met vanalles bij elkaar wat elders in de weg lag, misschien konden herinrichten zodat ik 1 muur zou kunnen gebruiken als naairuimte. Na wat denk- en puzzelwerk, enkele uurtjes hier en het uitkiezen van passend behang en verf kwamen manlief en ik tijdens een kinderloos weekend tot dit.

Overgelukkig ben ik met mijn IeneMiene-muurtje :-)

Plaats voor naaimachine en overlock, ...

..., voldoende lades en kastjes voor al mijn gerief ...

... en handige opbergbakjes voor zaken die ik veel nodig heb (lees: 3 tornmesjes (geraakt u die ook altijd kwijt?) en nog wat ander gerief ;-))










En voor u denkt dat ik na een periode van eeuwige rommel in de woonkamer nu uiterst opgeruimd ben, toon ik u nog even dit:

mijn 'smijt-alles-erin-waar-je-mee-bezig-bent-zodat-het-er-opgeruimd-uitziet-lade'...



... en een berg nog te sorteren stofkes die ik nu raprap nog enigszins opgeplooid heb.

Terwijl ik bezig ben, vertel ik u misschien ook nog even wat meer over mijn naaimachine en overlock.

Sinds mijn verjaardag in mei dit jaar (met dank aan manlief) naai ik met een Brother Innov'is 350.

Ik ben daar super tevreden over - echt een iel goei machien. Dat stikt automatisch heen-en-terug aan begin en/of einde, snijdt automatisch uw draadjes af (wat u heel wat knipwerk en vooral losse draadjes bespaart), rijgt automatisch uw naald in, borduurt letters en heeft zelfs een kniezwengel. Die laatste heb ik nog nooit gebruikt, maar al de rest is echt super. Zoals gezegd, ben ik er dus heel tevreden over.

Een maand geleden kocht ik ook een overlock: een Singer 14SH654 met differentieel transport.

Ik gebruik hem nog niet zo lang, maar ben er tot nu toe heel tevreden over. Het overschakelen naar rolzoom is vrij eenvoudig en het bedraden gaat ook vrij gemakkelijk.

Et voilà, bij deze bent u op de hoogte van mijn infrastructuur.