Broeken aan de lopende band

Ik sta in 'broekjesmodus' deze dagen. Bij het opruimen van Mona haar kleerkast viel het schrijnende tekort aan broekjes op. Dus schoot ik mij naar hier om wat kleurrijke stofjes, diepte mijn getest-en-goedgekeurd broekpatroon op en sloeg aan het knippen.

De voorlopige tussenstand...

Broekje 1 is een rood broekje in jeans-achtige stof, afgewerkt met gestipte biais aan de zakjes (vond ik hier) en rood-met-witte-stipjes tailleband binnenin.

Broekje 2, een felblauw broekje in een soort stretch-katoen met Big Dots zakjes (een stofje van hier) afgewerkt met oranje paspel.

 

De paspel stikte ik ook onderaan de pijpen en dat geeft wel een tof effect vind ik.

Deze broekjes maak ik zonder gulp en knoop, maar met een knoopsgatelastiek achteraan in de taille; het kind neemt toch de moeite nooit om een rits open te doen, dus ging deze keer het gemak voor ;-) En zie, dat past perfect rond da poepeke :-)

Met fotomodelallures en al!

Kleurrijk, comfortabel en combineerbaar met vanalles en nog wat: ik doe nog efkes voort van broekjes-aan-de-lopende-band! Benieuwd...?

Stoffenspektakel bij IeneMiene

Ik keerde vanmorgen eens mijn stoffenkast ondersteboven en kwam een aantal stofjes tegen waar ik nog mooie stukken van over heb, waar ik niet direct een doel voor heb of wat ik kocht maar niet mooi staat bij mijn dochters. Misschien zijn er onder jullie die er wel een kleedje, rokje, tasje...in zien? Bij interesse, doe een bod of ruilvoorstel hieronder of per mail (zie rechterkolom). Laat u maar gaan zou ik zeggen; dan voel ik me minder schuldig over het feit dat de stofjes hier blijven liggen ;-)

Geruild met An

Sparky & Marie knoopjes - 1/2 yard - breedte 1m10

Blauwe & bruine bolletjes / beige achtergrond - 2 meter - breedte 1m50

Verkocht aan Olapa

Verkocht aan Mad Moiselle

Verkocht aan Olapa

Verkocht aan Olapa

Robert Kaufman Iota - ruime meter - breedte 1m10

Zwart/grijze bloemetjes - 1m60 - breedte 1m50

Voor de verandering... nog eens een jasje

Jasjes, ik heb er iets mee. Ik vind het super om ze te naaien omdat mijn spruitjes ze elke dag dragen en ik er dus elke dag geniet van heb als ik ze erin zie rondlopen. En dus groeide er met de stralende eerste lentezon alweer een jasje aan mijn boom. Jasje nummer 5 is het al.

Ik werd onmiddellijk verliefd op dit patroontje en vond op het Stoffenspektakel precies de kleur sweaterstof die ik zocht. Een tripje naar Den Beer leverde een rood gestipt katoentje op en ik was vertrokken. Weliswaar alweer in de combinatie blauw/rood, maar hé ik vind dat mooi en dat is in de mode, dus waarom niet.

 

Ik veranderde wel hier en daar iets aan de voorgeschreven uitvoering. Zo waren de mouwen volgens mij helemaal niet ok met die plooien erin: ze waren precies zo 'plat' naar beneden gedrukt (en je ziet dat ook wat op de foto's van het patroon vind ik). Dus tornde ik gans de handel terug los (geen pretje in sweaterstof...), stikte een rimpeldraadje of twee en zette de mouw opnieuw in met een veel beter resultaat, al zeg ik het zelf ;-)

 

Vooraan gebruikte ik maar 1 knoop per flapje want 2 vond ik toch wat over the top voor zo'n klein jasje. De mouw-flapjes liet ik weg, ook wegens "too much" maar ik zette er achteraan wel een flapje op met 2 knoopjes zodat de achterkant ook wat gebroken is.

Het jasje werd ook gevoerd (het patroon schreef fleece voor en dat werd niet gevoerd) u hier professioneel geshowd door ons model.

En die voering piept een stukje naar buiten om een paspel-effect te creëren.

Tenslotte overtrok ik stofknoopjes met de voeringstof.

En, je gelooft het of niet, maar ik had tot ik haar nieuwe schoentjes uithaalde voor de foto's niet stilgestaan bij het feit dat haar schoentjes gewoon dé perfecte match bij haar jasje zijn, en dan vooral de voering.



En ja, ze was zelfs assorti met haar speelgoed ...

Dus laat dat mooie lenteweertje nog maar een tijdje duren zodat ik kan beginnen genieten van Mona in haar jasje.

Want genieten van je kinderen, dat moet je doen zo vaak als je kan. Door de vreselijke gebeurtenis van afgelopen week werden we daar, denk ik, met z'n allen toch weer een stuk bewuster van, zij het op een afschuwelijk pijnlijke manier...

Petit (Ja)pan ofte plantrekkerij

Op korte tijd zag ik enkele mooie versies van een kleedje uit één van mijn Japanse boekjes; kijk maar eens hier, hier of hier. Het hemdjurkje stond al een tijdje op mijn serieus uit de hand aan het lopen to-do lijst en deze versies deden me dus zin krijgen het naar bovenaan het lijstje te schuiven.

Dat het dit supermooie Petit Pan stofje zou worden (van bij haar uiteraard) stond sneller vast dan de maat die ik zou maken. Normaal gezien vallen de Japanse maten nogal breed uit en maakte ik in het verleden voor Imaani (5 jaar) maat 100 (ze draagt winkelmaat 110/116). Maar toen ik even bij de dames van het eerste en tweede jurkje hierboven te rade ging, besloot ik toch maar een 110 te maken. En dat bleek een goeie keuze want bovenaan en aan de mouwen zit het als gegoten. Echter: het kleedje is wel maar 'juist gepast' van lengte (ondanks dat ik wat centimeters toevoegde onderaan het rokdeel). Gelukkig heb ik nog een dochter die geniet zal hebben van het kleedje binnen hier en een dik jaar.

En dan de plantrekkerij... Het kleedje viel heel wijd uit in de taille achteraan. Daarom maakte ik in de band tussen rokdeel en bovenstuk 2 plooitjes, die in het bovenstukje uitlopen in een neepje.

Er zijn zonder enige twijfel veel 'katholiekere' en properder manieren om zoiets op te lossen, maar van patronen aanpassen heb ik helaas niet veel kaas gegeten (wat me nu nog meer overtuigt om volgend jaar patroontekenlessen te volgen - iemand hier ervaringen mee trouwens?). Maar hé, it does the job dus t kan er wel mee door - het maakt het net iets anders dan anders.

Het kleedje ga ik (wegens de lengte) niet lang in de kast laten hangen en ze draagt het nu al met een kousebroek.

En kijk eens hoe mooi dat past met haar splinternieuwe schoentjes, waar ik trouwens helemaal zot van ben. Schoon hé?