Falderalderiere, falderalderare ...

Ik maakte nog maar eens een jurk uit dit fantastische boek. 

Deze keer tekende ik het bovenstukje met een aangeknipt mouwtje. 

Ik kon nog net een laatste restje van deze prachtige eendjesstof bemachtigen. Net genoeg om er een jurkje voor Mona uit te maken. Ik kon echter enkel de stof laten doorlopen aan de achterzijde van het bovenpand - voor het rokdeel zou ik teveel stof verliezen waardoor ik te weinig zou kunnen rimpelen. En een rokdeel uit 2 delen kreeg ik jammer genoeg niet meer uit de stof.

Het jurkje zorgde voor wat avondlijke frustratie want net toen ik zo goed op dreef was, constateerde ik dat alle passende ritsen te kort waren. Echt om je haren van uit te trekken zoiets. Ik kon het dan ook pas vandaag afwerken, tot groot ongeduld van Mona die elke dag vroeg naar haar eendjeskleedje. Toen ze het eindelijk kon aanpassen, was ze dan ook in de wolken :-)

De schoentjes kochten we in deze kleurrijke winkel - ik kwam van ver maar het is meer dan de moeite; veel keuze, modelletjes die je elders niet vindt en de vriendelijkste bediening ever!

Patroon: basisjurk met gerimpeld rokdeel - "Stof voor durf-het-zelvers"

Stof: Eric Carle - 10 Little Rubber Ducks

Schoentjes: Eli van bij Raaf & Vos

Verklaart het lentejasjes-seizoen voor geopend

Een lieve oma schonk haar schoon- en kleindochter een IeneMiene Handgemaakt kadobon onder de kerstboom.

De mama van Annabel koos voor een fleurig voorjaarsjasje. Ze koos fris muntgroen uit enkele kleurvoorstellen en gaf me verder vrijheid in keuze van afwerking. Wat later rolde dit manteltje van onder de machine.

En hoe mooi en kleurig dat muntgroen in het echt ook is, op camera wil dat dus niet echt goed pakken (wat ongetwijfeld vooral aan mijn gebrekkige capaciteiten met het fototoestel ligt). Dankzij wat tips kreeg ik het toch bij benadering goed.


Patroon: Dear My Kids Double Breasted Coat met wat aanpassingen
Stof buitenkant: gabardine van In Den Beer
Bloemetjesstof binnenkant: Fabric.com

Hoe een piepend beleg vermijden

Toen ik bij dit blogbericht iets schreef over 'de naad vastikken op het beleg', zodat het mooi naar binnen valt en niet te pas en onpas komt piepen, deed dit bij sommigen de wenkbrauwen fronsen. Dus bij deze, rijkelijk laat maar bedankt u de ziektekiemen daarvoor maar, een beetje uitleg. Ik had nog geen tijd om een nieuw kleedje te maken, dus toon ik het u maar aan de hand van het afgewerkte kleedje. Ik hoop dat het toch wat duidelijk is, en anders roept u maar hé!

 Ik pas dit eigenlijk ook altijd toe wanneer ik kleedjes maak die gevoerd zijn. Dan wordt de naad vastgestikt op de voering langs de halsrand en langs de mouwranden (bij een mouwloos jurkje wel te verstaan). Je kan wel niet volledig rond stikken, maar je stikt dan gewoon tot zover je kan. Op die manier blijft de voering ook mooi langs binnen zitten in plaats van aan mouwranden of aan de hals naar buiten te piepen.