Een boekentas voor Mona

Woensdag gaat onze kleine meid voor de eerste keer naar het peuterklasje en daar hoort uiteraard een nieuwe boekentas bij. Gelukkig had ik de vorige keer goed opgeschreven hoe ik het gedaan heb en nam ik voldoende foto's, dus het ging vlotjes. Dat was wel nodig want ik kreeg pas maandag de stof in de bus. Ze kwam van ver en liep wat vertraging op. Gelukkig was ze helemaal wat ik ervan gehoopt had: mooie stevige canvas in heldere kleuren (alhoewel die op de foto's nog niet 100% tot hun recht komen dankzij het grijze weer). De ontwerpster van deze stof, Jessica Jones, heeft trouwens nog meer kleurige stoffen die de moeite waard zijn...

Bij gebrek aan flockfolie in de juiste kleur, naaide ik haar naam erop in vilten letters.

De binnenkant is blauwe bolletjesstof.

Nu nog een ritstasje om haar koekje in te steken (en als ik morgen niet binnen mag op mijn werk door de staking misschien zelfs nog een rokje/kleedje) en Mona kan aan haar schoolcarrière beginnen. Zij ziet het in ieder geval al beter zitten dan ikzelf...

En voor wie zich afvraagt wat Mona doet tussen die "bloemen en kruiden": terwijl IeneMiene naait is manlief ook creatief bezig, bijvoorbeeld met het maken van een bloemen-en-kruidentafeltje uit een oude pallet... Elk z'n hobby hé :-)

Een uit de hand gelopen cliffhanger

Al weken stond hier rechtsboven dat ik een winterjasje aan het naaien was voor de dochter(s), samen met een foto van het prachtige eindresultaat van de patronenmaakster. Daar waar dit subrubriekje van mijn blog in het leven geroepen is om u te laten weten wat er aan komt, en ok, ook om mezelf wat aan te moedigen niet aan 50 dingen tegelijk te beginnen en geen enkele daarvan af te werken, ging ik deze keer toch grandioos de mist in. Want dit jasje kwam er in de eerstvolgende blogposts niet aan en belandde telkens terug onderaan mijn to-sew lijstje... Maar ook even pleiten in mijn voordeel: geef toe, een echte winter hebben we nog niet gehad, en ze hadden een tussenseizoenjasje, dus hoogdringend was het niet.

Tot deze dame me, geheel terecht, liet verstaan dat ze nu toch wel al lang zat te wachten op een post over het jasje. En dus schoot ik in 2e vitesse...

Blijkbaar heb ik in mijn haast om foto's te nemen tussen de regenvlagendoor haar jas een beetje scheef dichtgeknoopt maar in deftig toegestrikte staat is het wel degelijk recht ;-)

... en groeiden er opeens weer jasjes aan de bomen.

Ik maakte het jasje ook in het zwart, zoals het jasje van Heidi & Finn zelf, want ik vond dat wel chic staan. De stof is een soort twill denk ik, vrij zwaar maar heel soepel en zacht (zachter dan canvas) en kocht ik op het Stoffenspektakel. Het werd gevoerd met zwarte, zachte stof met rode vierkanten (geen fleece; het is iets harder, meer zoals een ouderwets deken). En zo werd het een warm en zacht jasje, ideaal voor de aankomende winterprik volgende week :-)

Ik veranderde wel de halsuitsnijding vooraan het jasje want ik vond die veel te bloot voor een winterjas. Ik tekende ze dus hoger en maakte een "hoekje". Ook werkte ik met een knoop in plaats van met 2 linten door een knoopsgat. Ik hoorde de juf namelijk in mijn hoofd al zeggen tegen de andere juffen: "Ja zeg, Imaani heeft wel een mooie jas, maar zeg, zo'n onpraktisch ding". De knoop kan ze zelf toe doen en het ene striklint naaide ik vast tussen de voering en buitenstof van één voorpand en het andere naaide ik mee in de zijnaad zodat ze die makkelijk zelf toe kan knopen. Bovendien sluit het ook beter op die manier.

Verder nam ik 2 maten kleiner dan haar kledingmaat: ik maakte eerst een 5 jaar, maar man, ze kon er 3 keer in. Terug uit elkaar gehaald dan maar en op de patroondelen een maat kleiner getekend en opnieuw begonnen. En zelfs in de maat kleiner heb ik nog een serieus stuk mogen innemen aan de zijnaden.

Tenslotte voegde ik aan de mouwen en achteraan de jas van die 'tabjes' toe met ertussen zelfgemaakte paspel van zwarte stof met grijze bloemetjes.

Ik ben blij met het resultaat en vind dat mijn dochter er opeens zo 'groot' uitziet :-)

En ja, eindelijk prijkt er een andere cliffhanger bovenaan mijn blog en deze keer zal u niet zo lang moeten wachten; hooguit een week, want zoveel tijd heb ik nog (maar) vooraleer Mona haar boekentasje klaar moet staan. Op 1 februari gaat ook ons klein grut naar de klas... zeg ik hier nu zo stoer, terwijl mijn hart week wordt als ik er aan denk. Bij wijze van verdringing heb ik me dus op de boekentas en ander 1e-schooldag-gerief gesmeten, zodat ik er niet te veel aan hoef te denken. Want ochgotte toch, ik vind ze nog zo klein... Ik denk dat ik rap nog wat aan die boekentas ga voortdoen ;-)

In de prijzen gevallen

Op korte tijd won ik 2 give away's: de eerste bij Liezewiezewoes en de tweede bij Isabelle.

Give-away 1 leverde mij een paar oorbellen én een mooi ritstasje in hertjesstof op, waarvoor hartelijk dank Annelies!

Van Isabelle kreeg ik deze week deze fantastische tas toegestuurd. Ze ziet er in het echt mogelijks nog mooier uit! Dus dankjewel Isabelle!

Knipmode juni '10 rok pimped-up

Ik haalde nog eens mijn patroontje van de Knipmode juni 2010 rok boven en knipte het voorpand in 3 stukken. Inspiratie haalde ik bij een rokje dat ze een tijdje geleden in de JBC hadden. En ja, ik wou dat ook eens proberen hé...

Ik maakte de rok uit petrolkleurige dikke tricot, die ik kocht bij Stoffen van Leuven op het Stoffenspektakel en ze zit zalig.

Wat u echter niet ziet is dat ik, tegen beter weten in, enkel de achterkant van de tailleband kon doorstikken (en dus het beleg vast stikken) wegens tekort aan garen. Maar ja, als je de zondag aan het naaien bent en je hebt niet het juiste kleur draad, wat doet ne mens dan... Zich redden met wat hij heeft hé (vandaar de iets lichtere kleur draad die je ziet bij de zoom). Alleen was dat in mijn geval ook alweer een restje waardoor ik dus toch het rokje niet volledig kon afwerken: de draad was op net toen ik aan de voorkant ging beginnen... Gevloek ende gezucht dus want 'k had dan toch beter gewacht tot ik het juiste kleur draad had... En eigenlijk vraag ik mij ook af of ik niet beter een onzichtbare zoom met de hand zou naaien in plaats dat ik ze nu vlug-vlug deed met mijn machine? Wa peisde gulle?

Voor kleine Vinn

Een dikke maand geleden beviel een vriendin van mij van een zoontje, Vinn. Alhoewel het manneke iets vroeger dan verwacht ter wereld kwam, is het toch even stoer als zijn naam. Tijdens het kerstverlof gingen we dan ook nieuwsgierig een kijkje nemen en uiteraard kan een kadootje dan niet ontbreken!

Ik twijfelde of ik iets zelfgemaakts zou geven, want het is toch altijd afwachten wat de ouders daarvan vinden. Maar omdat ze altijd heel enthousiast zijn over mijn naaisels, waagde ik het er toch maar op.

Ik naaide een pakketje met een slabbetje, labeldoekje en tutketting, allemaal in een kleurrijk uilenstofje - het heet dan ook niet voor niets Bright Owl - van Alice Kennedy. Het slabbetje en labeldoekje werden aan de achterkant afgewerkt met turquoise badstof.

Daarnaast maakte ik ook een babymutsje in donkerblauw ribfluweel met aan de binnenkant een soort langharige, petrokleurige fleece van bij haar.

Rond een babyhoofdje ziet dat er dan als volgt uit - bij gebrek aan een baby, showt Imaani haar pop u het model ;-)

Het patroontje komt uit de laatste Ottobre (6/2011). Het klepje aan de voorzijde kan ook open door middel van een drukknoopje, zodat het meer een petje wordt. Het mutsje sluit met een velcro aan de zijkant.










Op dat sluitflapje flockte ik Vinn's naam - in donkerbruine flockfolie van bij haar. Ik nam hetzelfde lettertype als op het geboortekaartje en had danig mijn werk met het snijden van die kleine lettertjes ;-)






Alhoewel ik de kleinste maat maakte, zal het wellicht toch nog eventjes duren vooraleer het past (hopelijk ook niet te lang, want in de zomer heb je dat nu ook niet echt van doen). Jammer dat het wat groter uitvalt dus... Maar ik beloofde de mama om, als het deze winter niet past en volgende winter te klein is, een nieuwtje te maken voor kleine Vinn.

Mama en papa waren wel blij met het zelfgemaakte kadootje, en dan ben ik ook blij natuurlijk!