Voor de verandering... nog eens een jasje

Jasjes, ik heb er iets mee. Ik vind het super om ze te naaien omdat mijn spruitjes ze elke dag dragen en ik er dus elke dag geniet van heb als ik ze erin zie rondlopen. En dus groeide er met de stralende eerste lentezon alweer een jasje aan mijn boom. Jasje nummer 5 is het al.

Ik werd onmiddellijk verliefd op dit patroontje en vond op het Stoffenspektakel precies de kleur sweaterstof die ik zocht. Een tripje naar Den Beer leverde een rood gestipt katoentje op en ik was vertrokken. Weliswaar alweer in de combinatie blauw/rood, maar hé ik vind dat mooi en dat is in de mode, dus waarom niet.

 

Ik veranderde wel hier en daar iets aan de voorgeschreven uitvoering. Zo waren de mouwen volgens mij helemaal niet ok met die plooien erin: ze waren precies zo 'plat' naar beneden gedrukt (en je ziet dat ook wat op de foto's van het patroon vind ik). Dus tornde ik gans de handel terug los (geen pretje in sweaterstof...), stikte een rimpeldraadje of twee en zette de mouw opnieuw in met een veel beter resultaat, al zeg ik het zelf ;-)

 

Vooraan gebruikte ik maar 1 knoop per flapje want 2 vond ik toch wat over the top voor zo'n klein jasje. De mouw-flapjes liet ik weg, ook wegens "too much" maar ik zette er achteraan wel een flapje op met 2 knoopjes zodat de achterkant ook wat gebroken is.

Het jasje werd ook gevoerd (het patroon schreef fleece voor en dat werd niet gevoerd) u hier professioneel geshowd door ons model.

En die voering piept een stukje naar buiten om een paspel-effect te creëren.

Tenslotte overtrok ik stofknoopjes met de voeringstof.

En, je gelooft het of niet, maar ik had tot ik haar nieuwe schoentjes uithaalde voor de foto's niet stilgestaan bij het feit dat haar schoentjes gewoon dé perfecte match bij haar jasje zijn, en dan vooral de voering.



En ja, ze was zelfs assorti met haar speelgoed ...

Dus laat dat mooie lenteweertje nog maar een tijdje duren zodat ik kan beginnen genieten van Mona in haar jasje.

Want genieten van je kinderen, dat moet je doen zo vaak als je kan. Door de vreselijke gebeurtenis van afgelopen week werden we daar, denk ik, met z'n allen toch weer een stuk bewuster van, zij het op een afschuwelijk pijnlijke manier...