Met toch wat knikkende knietjes gaf ik het rokje deze namiddag af en ja hoor, het paste en toverde een smile op het gezicht van zowel het meisje als haar mama (ongetwijfeld gevolgd door een gigantische glimlach van mezelf).
Het werd een gevoerd rimpelrokje met een brede tailleband, paspel, blinde rits en knoopsgatelastiek. En wat hou ik toch van die laagjes ...
't Zal wel zijn dat ze daar content mee waren. Mooi! Hehe, en die knikkende knieën zijn herkenbaar :-).
BeantwoordenVerwijderenErg mooi gelukt! Het blijft spannend iets zelfgemaakt te geven.
BeantwoordenVerwijderenHeel schoon rokje!
BeantwoordenVerwijderenIk vind 't ook altijd spannend om voor een ander te naaien .
Zo'n zalig rokje! Mooie kleur, mooie stof, mooi model...helemaal perfect!
BeantwoordenVerwijderenHelemaal perfect, inderdaad. En met dat gele kaartje er aan lijkt het op een duur stuk uit een boetiekje!
BeantwoordenVerwijderenhet is een super mooi rokje! echt geweldig!
BeantwoordenVerwijderensupermooi!!
BeantwoordenVerwijderenEen super mooi rokje. Ik snap de knikkende knietjes hoor maar in dit geval totaal overbodig.
BeantwoordenVerwijderenDat meisje heeft geluk met zo'n mooi rokje!!
BeantwoordenVerwijderenMooi rokje en top-titel van dit blogbericht!!!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig rokje!
BeantwoordenVerwijderenHij is prachtig, vind de smile dan ook niet zo gek.
BeantwoordenVerwijderenSuper!
BeantwoordenVerwijderenAmaai zo schoon. Die knikkende knieën waren voor niets nodig! Als ge graag eens tot hier vreemd gaat...ik ken nog een kandidate ;)
BeantwoordenVerwijderen