Eerst ging ik shoppen (begint al leuk hé, dat testen ;-)) - talloze jurkjes werden binnenste buiten gekeerd en bestudeerd. Ik sloeg alle manieren van afwerken die ik tegenkwam op in mijn hoofd en ging aan de slag met proeflapjes. Het patroon (en de meeste patronen in tricot) schrijven een bies voor die iets uitgerekt biaisgewijs op de hals- en mouwranden gestikt wordt. Een proeflapje met die manier van afwerken werd gemaakt, maar ik vond het té t-shirtachtig voor bij dit kleedje.
Passeerde ook de revue: een bies vaststikken en volledig naar de binnenkant vouwen en daar terug vaststikken. Een manier die hier zeer goed uitgelegd wordt. Dat was eigenlijk wel oké, maar op die manier verdwijnt de rek grotendeels, waardoor haar hoofd niet door het proeflapje geraakte (leve de proeflapjes trouwens ;-)). Misschien wel nog eens te proberen bij een dunnere tricot, want deze die ik nu gebruikte is wel vrij dik. Ook een bies dubbel vaststikken aan de halsrand en naar boven strijken werd geprobeerd, maar was ook niet 100% wat ik in gedachten had. Ook deze zou misschien wel goed werken bij dunnere tricot.
Dan bleef enkel nog de mogelijkheid over om te werken met beleg en dat was voor dit jurkje ook de beste keus denk ik. De naad van het beleg werd vastgestikt op het beleg, waardoor het beleg makkelijker naar binnen valt. Je ziet dus enkel langs binnen een stiksel en niet langs de buitenkant, precies wat ik wou. Het beleg stikte ik vast in de schoudernaad en in de toegestikte naad van de plooi, waardoor het dus min of meer vasthangt.
En Imaani, die was dolblij met haar jurkje, de zus iets minder; een hysterische ik rol-over-de-grond-en-roep-dat-ik-ook-zo'n-kleedje-wil-scène volgde). Maar enkele minuten later gingen ze beiden uit de bol op het toepasselijke 'Jurkje' van K3 :-) En omdat de foto's zo belachelijk slecht zijn van kwaliteit (dank je grijze zondagnamiddag), eens een filmpje van het kleedje rond een dansend lijfje. Het is eens wat anders :-)